1
Werkgroep Buitenveldert: verslag 24e groepsgesprek – ma. 27.4.09 – 20 uur.
MFC Binnenhof, A.J.Ernststraat 112, Amsterdam; aanwezig: 10 personen (2 vr.+ 8 mn.).

Ter sprake komt het feit dat de groep op 13 april niet kon doorgaan omdat de portiersdienst van het gebouw afwezig was i.v.m. 2e paasdag: dit bleek pas op de avond zelf en was dus vooraf ook niet aan de groepsdeelnemers bekend. De gespreksleider biedt hiervoor zijn verontschuldigingen aan. Terugkerend naar het hier en nu worden de aanwezigen uitgenodigd tot het bepalen van een gespreksonderwerp voor vanavond.
A doet het volgende voorstel: ik ben nu al zo’n 2 jaar bezig mijn verslaving te stoppen en heb wel het gevoel op de goede weg te zijn. Feitelijk heb ik mijn oude gedrag achter mij gelaten. Maar daarmee is niet gezegd dat alles in mij nu ook in een gezond evenwicht verkeert. In bepaalde situaties ervaar ik onrust. In dat verband moet ik melden dat ik ‘s nachts plotseling wakker kan schieten en absoluut niet begrijp waaraan ik dat moet toeschrijven, behalve dan dat ik eigenlijk op zo’n moment een behoorlijk hinderlijke onrust voel, die ik niet kan herleiden tot enige oorzaak. Zou dat te maken kunnen hebben met een zekere balans-verstoring binnen het kader van het hele avontuur van de verslaving waaruit ik wellicht nog steeds bezig ben mij te bevrijden? Is dit een geschikt onderwerp om hier te bespreken?

Uit de reacties blijkt dat de groep deze suggestie graag overneemt.
Continue reading…

Werkgroep Buitenveldert: 9e beschreven groepsgesprek, gehouden op maandag 5 januari 2009 – Montessorischool – Buitenveldert – Amsterdam; aanwezig: 12 deelnemers (2 vrouwen en 10 mannen);
de aanwezigen worden vermeld middels de opeenvolgende letters van het alfabet.

1. Opening en bepaling gespreksonderwerp. De gespreksleider (A) opent de bijeenkomst om 20 uur en nodigt de aanwezigen uit tot het doen van een voorstel voor het bepalen van een gespreksonderwerp. C neemt het initiatief en zegt: sinds het moment dat ik stopte met gebruik en daarmee ook werkelijk mijn verslaving doorbrak, is mijn leven totaal veranderd – ik ga weer voelen – ik krijg energie – hoef geen stiekeme dingen meer te doen – en voel mij ook lichamelijk herboren – allemaal dus positief – hoopgevend en eigenlijk fantastisch. Ik verwacht automatisch dat mijn omgeving daar ook zo over denkt. En dat valt mij eigenlijk tegen. Vooral komen er botsingen voor met mijn vriendin. Alsof ze misschien niet kan geloven dat ik werkelijk ben gestopt – of minstens verwacht dat dit binnenkort weer allemaal gewoon voorbij is en alles tot het bekende verslavingsplaatje zal terugkeren, waarin ik de onbetrouwbare zwakkeling was en zij de gezonde redder. En met die gedachten en angsten van mijn vriendin heb ik dan weer moeite want er spreekt natuurlijk weinig vertrouwen uit van haar in mij….! Kortom, kennelijk heeft het stoppen van een verslaving veel meer gevolgen dan ik van tevoren heb overzien! Klopt dat? Hoe zit dat? Wat kan ik daar aan doen???
Continue reading…

1. De gespreksleider (A) opent de bijeenkomst om 20 uur en meldt dat het verslag van de voorgaande groepsavond (15.12.08) voor de aanwezigen beschikbaar na afloop van de huidige bijeenkomst.
2. Bepaling gespreksonderwerp: B stelt voor wederom te spreken over de komende feestdagen, maar dan niet, zoals vorige week, over mogelijke dilemma’s ten aanzien van het (overmatig) aanbod van eten en drinken (waardoor tal van christenen nogal eens kopje onder dreigen te gaan), B wil graag aandacht voor het vaak verplicht, althans dwingend verwacht, sociaal gedrag waardoor hij zich onvrij voelt ten aanzien van het min of meer verplicht contact met juist die medemens die hij onder die omstandigheden absoluut liever zou mijden: daarin ervaart hij een bron van ongemakkelijke spanning – na jaren (groeps-)training, zegt hij, kan ik nu eindelijk wel beter mijn eigen koers kiezen, maar ik dien toch behoorlijk op mijn tellen te passen, want zo’n houding wordt je niet in dank afgenomen. Wat is jullie ervaring en aanpak van deze aspecten rond de kerst en de jaarwisseling? Kortom: hoe ga je om met de sociale verplichtingen rond de feestdagen?
Continue reading…

Zelfhelp-Werkgroep Buitenveldert: verslag groepsgesprek dd ma.6.4.09 – 20 uur, A.J.Ernststraat 112, Amsterdam; aanwezig 14 pers. (2 vr.+12 mn.).

De gesprekleider opent de bijeenkomst om 20 uur en vraagt aan de groep een voorstel als onderwerp voor het gesprek van deze avond.
Hierop reageert A; hij zegt: ‘uit de periode van mijn verslaving herinner ik mij als de dag van gisteren, dat ik mij in allerlei bochten moest wringen om maar een enigszins redelijke indruk te maken ten opzichte van mijn omgeving; kort gezegd, het ging niet goed met mij en dat probeerde ik te camoufleren. Dat betekende dat ik op mijn hoede was. Ik had geen mogelijkheid tot open en eerlijk contact. Toen ik erin slaagde op een andere manier te gaan leven en mijn ‘gebruik’ stopte, kwam ik eigenlijk op een totaal andere manier tegenover de mensen om mij heen te staan. Ik hoefde ik niets meer te verbergen. En dat betekende in veel meer opzichten een ontnuchterende ervaring. Het is mij namelijk gaan opvallen dat veel mensen in het zogenaamde ‘sociale verkeer’ datzelfde hypocriete-verstop-gedrag (‘o, wat is het gezellig….’), voortdurend vertonen en dat dus helemaal niet menen. Het lijkt soms wel alsof veel omgangsregels op die formule zijn gebaseerd. Bovendien kom je ook nog eens mensen tegen die het wel met je eens zijn, maar in de praktijk even hard meedoen met die sociale code. Eigenlijk vind ik dit een behoorlijke afknapper, waar ik in het ‘nuchtere’ leven tegenaan loop: de koude douche van het ‘gewone leven’. Hoe is jullie ervaring en hoe blijf je bij dit alles op een gezonde manier op de been?
Continue reading…

Werkgroep Buitenveldert: 6e groepsverslag: maandag 15 december 2008 – Montessorischool – Buitenveldert.
Aanwezig: 11 deelnemers (2 vrouwen en 9 mannen); ten behoeve van de anonimiteit worden de aanwezigen benoemd middels de opeenvolgende letters van het alfabet.

1. De gespreksleider (A) opent om 20 uur de bijeenkomst en heet iedereen welkom.

2. Bepaling gespreksonderwerp: C. oppert gezamenlijk stil te staan bij de komende feestdagen rond kerstmis en de jaarwisseling: veel vrije dagen, volop bezinning ten aanzien van verleden en toekomst, plus niet zelden een wellicht wat verwarrend aanbod wat betreft vrije tijd, eten en drinken. Zijn dit dagen waarin ‘de ex-gebruiker/verslaafde’ extra op zijn hoede moet zijn, dan wel leert de ervaring dat ook dergelijke evenementen haast automatisch een organische plaats krijgen en misschien wel daarom juist niet bedreigend zijn?
Continue reading…

Werkgroep Buitenveldert: 20e groepsgesprek – ma.23.3.09 – MFC Binnenhof, A.J.Ernststraat 112, Amsterdam; aanwezig 12 pers. (2 vr.+10 mn.).

1. De gespreksleider (A) opent om 20 uur de bijeenkomst en heet de aanwezigen welkom.

2. Het gespreksonderwerp.

C zegt: ‘ik heb gemerkt dat mijn stemming in hoge mate wordt bepaald door impulsen van buiten – vaak ongemerkt wordt ik hierdoor geprikkeld, geschrokken, boos, verdrietig, enz… Eigenlijk lijk ik erg afhankelijk van dit soort omgevingsfactoren, vooral ook omdat deze doorwerken en (teveel?) invloed hebben op innerlijke zaken als psychisch evenwicht en in het algemeen mijn welbevinden. Hebben jullie diezelfde ervaring of ben ik een uitzondering? Ik heb zelf het idee dat het ontstaan van mijn verslaving en later het afrekenen daarmee in ditzelfde verband kan worden gebracht.’

Gekozen wordt te spreken over ieders aanpak om eigen gedrag en eigen gevoel meer als zelfstandig gegeven te leren hanteren en daarbij de afhankelijkheid van (storende) invloeden van buitenaf, te verminderen, resp. geheel te doen verdwijnen. Duidelijk blijkt dat het gesprek hierover zich absoluut niet zal behoeven te beperken tot ‘verslavingsgedrag’ maar zich zal kunnen uitstrekken tot alle vormen van reageren op (storende) impulsen van buitenaf. Kortom: hoe ontwikkel je werkelijke zelfstandigheid, waarbij je tevens blijft openstaan voor positieve impulsen.
Kortom, hoe hou je het negatieve op afstand en blijf je bereikbaar voor het waardevolle?
Continue reading…

1.

Werkgroep Buitenveldert: verslag 21e groepsgesprek – ma.30.3.09 – MFC Binnenhof, A.J.Ernststraat 112, Amsterdam; aanwezig 12 pers.,(1 vr.+11 mn.).

Onderwerp: A: in de afgelopen periode ben ik behoorlijk opgeschoten ten aanzien van het onder de knie krijgen van mijn verslaving; mijn relatie loopt daardoor (?) ook een stuk beter en nu speelt het onderwerp van de toekomst en dan met name de vraag hoe het staat met het krijgen van kinderen; zelf ben ik nogal aarzelend; vind het moeilijk i.v.m. het risico van terugval: alles is toch behoorlijk vers; maar ik heb natuurlijk ook te maken met de emotie van mijn partner en die heeft misschien wel meer vertrouwen dan ik: hoe los je nou zo’n situatie op? Misschien een onderwerp?
Continue reading…